Waarom we onszelf soms niet meer herkennen
En hoe je opnieuw verbinding maakt met je identiteit

Er zijn momenten dat je in de spiegel kijkt en iets niet klopt. Je herkent de trekken. De ogen. De kaaklijn. De curve van je mond. Maar toch voelt het niet meer als jij.

Die vervreemding komt vaker voor dan mensen toegeven. Het kan gebeuren na een operatie. Na een ingrijpende levensgebeurtenis. Of heel langzaam, terwijl de persoon die je ooit was steeds meer naar de achtergrond verdwijnt. Soms is het voor anderen niet zichtbaar. Maar vanbinnen voel je het wel.

De verbinding met je eigen identiteit verliezen voelt ontwrichtend. Je stelt vragen die je misschien nooit eerder stelde.
Wie ben ik nu?
Waarom voel ik me niet meer mezelf?
Wanneer is dit begonnen?

Soms gaat het om hoe je lichaam is veranderd. Soms om hoe het leven je heeft gevormd.
Maar het gevoel is hetzelfde:
Je bent vervreemd geraakt van wie je ooit was.

Bij Estefarya horen we deze verhalen vaak.
Niet alleen van mensen die een cosmetische ingreep ondergingen, maar ook van mensen in levensfases zoals scheiding, ouder worden, ziekte, moederschap of burn-out.
En wat we hebben geleerd is dit:
Herverbinden is mogelijk. Maar het vraagt eerlijkheid, geduld en mildheid voor jezelf.

Je hoeft niet gehaast terug naar “wie je was”.
Want misschien was die versie ook moe. Of verstopt. Of bezig anderen tevreden te stellen.
Dit is je kans om niet alleen terug te vinden hoe je eruitzag, maar vooral hoe je je nu wilt voelen.

Begin met luisteren.
Niet naar het lawaai van buiten.
Maar naar de stille stem vanbinnen die weet wat je laat leven, wat je veili